دستنوشت

قال الله تبارک وتعالی :{ فإذا فرغت فانصب و الی ربک فارغب } ( سوره انشراح آیات 7 و 8 )
پروردگار متعال در این دو آیه شریفه مطلب بسیار مهمی را خطاب به پیامبرش (ص) بیان میفرماید { پس هر گاه از کار روزانه ات فراغت یافتی به سوی پروردگارت رغبت پیدا کن }در تفاسیر اینگونه آمده است که مقصود فراغت از امور لازم و واجب و ضروری است که پس از فراغت از آن وقت فراغتی بوجود می آید که خداوند به رسولش فرمود در این اوقات فراغت با رغبت به اموری بپرداز که تو را بسوی پروردگارت نصب کند . در این دو آیه چهار کلمه حائز اهمیت و دارای معانی بلند و حیاتی است 1_ کلمه فرغت 2_ کلمه فانصب 3_ کلمه الی ربک 4_ کلمه فارغب  پرداختن باین کلمات معارف بیشتری را از این دو آیه نصیب ما خواهد کرد اولا در فارغ شدن فرغت و کلمه فانصب نصب شدن آن هم بسوی پروردگار خود و کلمه رغبت که به معنی نصب با علاقه است در نتیجه اینکه اگر انسان از کارهای روزانه اش فارغ شد بجای اینکه وقت خود را خالی بگذارد که شیاطین این اوقات را از آدمی بگیرند و تلف کنند یا بوسیله آن به آدم ضرر وارد کنند این اوقات فراغت را به کارهائی مشغول شود که او را بسوی خداوندش می کشاند و در این موضوع امر وارد شده یعنی باید اوقات فراغتش را در راه خدا پر کند فانصب و فارغب هر دو فعل امر هستند که خداوند یک وجوبی را هم در آن نهفته یعنی اگر اینکار را نکنیم ضرر میکنیم و دزدان عمر این وقتها را از ما میدزدند که از طلا هم با ارزشتر است وقت نه تنها طلاست بلکه از طلا هم بسیار با ارزش تر است نتیجه اینکه نکته روانشناسی و اخلاقی مهمتری نیز در این دو آیه نهفته است که عبارت است از اینکه در اوقات فراغت انسان کارهایش را با علاقه و رغبت بیشتری انجام میدهد در نتیجه کار با کیفیت بیشتری صورت میگیرد که در آن لزومی نبوده و اجباری نیست بلکه با علاقه و توجه عمیق تری به آن میپردازد پس چه بهتر که در این اوقات کاری بکند که او را بیشتر بسوی خداوندش برساند و با کیفیت و علاقه بیشتر در راه خداوند اعمالی را انجام دهد . نکته قابل توجه اینکه کاری که انجام میدهد قطعا باید جنبه معنوی و خدائی داشته باشد و یک نوع عبادت آنهم خالصانه و با رغبت تر باشد که بتواند صفت نصب به پروردگار را داشته باشد پس اگر اوقات فراغتمان را اولا شناسائی کنیم ثانیا برنامه ریزی نمائیم و ثالثا در آن کارهائی انجام دهیم که جنبه الهی داشته باشد میتوانیم به نتائج آیات قبل از آیه 7 که عبور از سختی ها و برداشته شدن وزر و وبال و اعتلای نام و از گمراهی نجات پیدا کردن و از همه مهمتر به شرح صدر نائل شویم انشاءالله


نوشته شده در دوشنبه 91/5/9ساعت 10:44 صبح توسط فرداد آزاداندیش| نظرات ( ) |